Klik op onderstaande link voor het vervolg

Voor de laatste post ga naar: http://tegen4voeters.blogspot.com

Nieuwe post

Voor een nieuwe post ga naar: http://tegen4voeters.blogspot.com

Een nieuw blog dan mar

Wat een oelewappers bij Google. Als je emailadres is opgeheven kun je met geen mogelijkheid meer op je blog komen. Nou had ik meerdere manieren om op het blog te komen, maar de administrator mogelijkheden werken dan niet meer. En dat is dus ook niet fijn. Op emailtjes reageren ze gewoon niet. Service hoef je van google of blogger dus niet te verwachten.
Maar we laten ons niet uit het veld slaan. Binnenkort vervolgen de avonturen van Robbie en Lindy vanaf deze plaats: http://tegen4voeters.blogspot.com

Groetjes Robbie NL

Van leer

Hee Robbie!
Nou dit is weer als vanouds. Ligt me beter. En wat er op m'n maag lag ook. Wat er dan ook op lag. Momenteel zit ik een nieuwe leren kantoorstoel bij de computer. Nou ja nieuw. Nieuw voor het interieur. M'n baasje vindt het een 'bargain'. De baas geeft nog niet toe omdat hij hem niet gevonden heeft denk ik. Ze zijn koopjesjagers die twee. Liever koopjesjagen bij de slagerij wat mij betreft hoor. Die stoel zal ook wel koeienhuid zijn maar ja begin daar eens aan. Dat doe je uit verveling en niet om je honger te stillen. Maar voorlopig gedraag ik me wat dat betreft want het is nog veel te leuk om weer thuis te zijn en dan ga ik niet meteen m'n privileges die ik verworven heb door m'n lange afwezigheid naar de maan helpen.
Misschien zie je Soof nog wel in Hong Kong. Ze vliegt er morgen naartoe en zaterdag wordt ze weer in Rotterdam verwacht.
De bazen hebben het er al over wie de volgende logee wordt. Er worden er wel een paar verwacht maar het ligt nog te ver in de toekomst om al met zekerheid wie en wanneer te zeggen. In ieder geval geen poes, dat zei m'n baas zeer pertinent tegen m'n baasje. Honden zijn OK zei hij erbij maar katten vernietigen de wildstand rond het huis. Nou daar maakt hij het me eigenlijk wel een beetje mee want een beetje jagen-spelen met de hagedissen en possums vind ik wel een leuk tijdverdrijf. Ach dat doe ik buiten en ze merken toch niet alles. Zeker niet wat ze niet zien. En een beetje de kat van de buren uit de tuin jagen is ook leuk. Dat vindt het baasje helemaal niet erg want hij wil onze tuin weleens als openbaar toilet gebruiken. Die kat is z'n grote pluizigharige weet je wel? Soms steekt-ie z'n staart onder de schutting door en dat heeft-ie zelf niet in de gaten. Hij zit dan een beetje van het zonnetje te genieten in z'n eigen tuin en z'n staart gaat dan ritmisch in meditatieslowmotionmode heen en weer onder de schutting door in onze tuin. Soms zeg ik: hap en trek eraan. Weg meditatie en meteen in aanvalsmode maar hij kan niet door de schutting en er ook niet onderdoor. Hi hi hi. Ik doe hem geen pijn hoor.
Er is een nieuw hondje in de straat komen wonen sinds mijn afwezigheid. Hij is ondeugend en rent veel weg. Helaas gaan z'n baasjes daardoor steeds beter op hem letten. Jammer ik hou wel van een beetje avonturen in de buurt.
Naast ons hebben ze een soort waakhond nu. Hij heeft het huilen tot kunst verheven. Ik heb hem nog niet laten merken dat dingo's dat veel beter kunnen.
Als ik de nieuwe buurthonden zie ga ik je plaatjes van ze sturen. Nu ga ik de bureaustoel fotograferen en proberen bij deze post te voegen maar verwacht niks want de bazen hebben zitten experimenteren op de computer, niet alles wil lukken nu.
Heb jij ook van dat mensenonderzoek gehoord dat honden onder elkaar niet blaffen maar dat alleen maar doen in communicatie met de mens? Moet je toch om lachen? Maar ik hou me van de domme hoor.
Rob ik ga aan de de slobber tot de volgende keer,
LindyAU, Wynnum
PS Nou sorry Rob het wordt nog even niks met het bijvoegen van die foto maar hij is wel gemaakt in ieder geval. (Mensen met technologie staan voor niks)

Brief aan Lindy

Hoi Lindy, ik hoop niet dat je al te ongerust was. Jij was niet lekker op het moment dat Abdullah mij dringend vroeg met Vincey langs Sam te gaan. Met Sam ging het ook niet zo goed op dat ogenblik. Dat veranderde helemaal toen hij Vincey en mij zag. Vincey was helemaal stapel op Sam. Heel leuk om die twee samen aan het spelen te zien. Maar ik wilde weer op reis, het was mijn bedoeling Vincey mee te nemen. Die wilde echter niet meer bij Sam weg. Ik heb er nog even met Abdullah over gesproken. Die houd alles een beetje in de gaten terwijl Vincey bij hem logeert. Vincey is dus vlak bij jou in de buurt. Volgens Abdullah had jij iets verkeerds gegeten? Ik hoop dat je weer opgeknapt bent. Volgens Ab zou het heel goed voor je zijn om even het rijk alleen te hebben daar met je baasjes. Het toeval, wat is toeval, wilde dat Sparky in Brisbane was, aan boord van de MSC Maria Laura. Omdat ik in mijn thuisland in Rotterdam wil gaan kijken, ben ik aangemonsterd. Als je goed kijkt zie je me op de achtersteven.
Niet dat de reis naar Rotterdam ging, ik zit nu in Hong Kong. Sparky en ik zijn hier een beetje aan het passagieren, zoals dat heet, als zijn vakantie erop zit gaan we weer met een ander schip richting Rotterdam.
Het was heel leuk aan boord, het is een enorm schip met hele leuke mensen erop. Hierbij nog een fotootje van mij met de kok. Volgens de meeste bemanningsleden is dat eigenlijk de belangrijkste man aan boord. Belangrijker dan de kapitein. Zit wel wat in, jij weet maar al te goed wat er kan gebeuren als het niet helemaal goed zit met de voedselbereiding. Deze kok kan er wat van hoor. Je kunt wel zien dat hij plezier heeft in zijn werk. In de keuken zelf mag ik niet komen, we waren hier in de pantry geloof ik. Waar ze de afwas en zo doen. Het bemanningsgedeelte is enorm groot. Ze hebben zelfs een lift. Die kon ik zelf bedienen, lekker want die trappen aan boord zijn niet zo fijn. En je weet dat ik graag een beetje rond mag struinen. Je ziet me rechts in een controlekamer, deed me een beetje denken aan ons onderzeese avontuur. Nou ik ben blij dat ik eindelijk weer een post heb kunnen maken. Sparky ligt lekker te snurken dus ik kon een beetje met de computer rommelen. Laat eerst maar weer eens wat van jou horen OK? Dan krijg je de volgende keer wel een Hong Kong reportage. Nou een knuffel van je Robbie, ik ga nog even met Sam en Vincey mailen.

BBQ bij Michelle & Stu

Ik lig lekker in de zon tussen Jake en Sophie in. Uit Jake's buik komen grappige knorrende geluiden. Ik ga met mijn snuit boven zijn buik hangen om het nog beter te horen. Sophie grinnikt als ik met mijn natte neus zijn buik aanraak. Jake springt overeind. "Honger", roept hij uit. "Trek", corrigeert Sophie. Mij maakt het niet uit, als we maar gaan eten.
Ik ga met mijn hoofd een beetje schuin omhoog op het tapijt zitten. Slim als de mensenkinderen zijn komen ze weer braaf bij me zitten. Sophie kleedt zich weer aan, "Best fris als we zo snel vliegen". Blij, dat ik dat gedoe niet heb.
Al snel verglijden de beelden van het strand onder ons. De cirkel die de mensen om ons heen vrij lieten vult zich razendsnel met zonaanbidders. Ze vonden ons maar vreemde vogels blijkbaar. Na een stukje stedelijk gebied is het uitzicht naar beneden weer verwisseld voor het uitgestrekte Australische landschap. Daar gaat een dier dat zich op wetenschappelijke wijze voortbeweegt. Tenminste als ik die professor in de onderzeese wereld goed begrepen heb. Die zei dat de wetenschap met sprongen vooruit gaat, nou dat doet dit dier dus ook. "Zag je die kangaroe?", Jake stoot Sophie aan. "Ja, ja." prevelt Sophie. Haar knokkels zien wit van het zich verkrampt vasthouden. Als je het mij vraagt heeft ze heel die 'spring in 't veld', die ze dus klaarblijkelijk kangaroe noemen, helemaal niet gezien. Aan de ene kant vindt ze het vliegen geweldig, ze verlangt aan de andere kant des te meer naar een veilige landing. Je zou zeggen dat ze nu al enige ervaring heeft. Jake lijkt er helemaal geen problemen mee te hebben. Misschien een reu-teefjes ding. Lindy is er ook niet zo weg van. Zal ze ook wel best vinden als ik straks met Vincey op reis ga. Volgens mij zie ik de bewoonde wereld alweer opdoemen. Wordt wel weer spannend tussen die draden straks. Ja hoor, Wynnum. Daar moeten we zijn. Komt me bekend voor allemaal. Volgens mij ruik ik de barbecue al. Op mijn neus af dan maar. Kijk, daar zijn we al in Wilde Street. Het ziet er tamelijk verlaten uit op straat. Het overdekte terras vlak bij Lin is ook helemaal leeg. Wel hoor ik rinkelend bestek en serviesgoed. Zitten zeker binnen. De geur van verbrand vlees wordt nu wel heel sterk. We vliegen maar eens een ererondje om het huis. Ik zie Lindy en Vincey druk over een paar sappige kluiven gebogen staan. Het water loopt me nu wel in de bek. Oppassen dat ik niet ga schuimen nu. Vonden mijn baasjes ook nooit zo geslaagd. Maar dat was meer omdat ik met mijn kop driftig heen en weer schudde, dan vloog het overal heen. Je wilt er toch af. "Robbie plaats", was het dan. Gek dat je zelfs zulke korte commando's kan gaan missen, Hopla, de landing is ingezet. Daar gaan we dan. Jake en Sophie schieten gelijk naar binnen, Ook weer zo'n mensending, eerst omkleden. Nou ik ga lekker aanvallen, dat ligt meer in mijn lijn. Ik voeg me bij Lindy en Vincey en doe me tegoed aan de door Stu toegeworpen lekkernijen. Een ouderwetse kluiffuif. Jake en Sophie komen alweer naar buiten. Jake stort zich op de bereiding en Soof verteld honderduit over wat ze allemaal gezien heeft. 'Eet toch wat kind', denk ik dan. Dit terwijl Michelle diezelfde zin uitspreekt , zonder zichzelf overigens over te geven aan een culinaire uitspatting. Stu heeft daar minder moeite mee. Wat een overvloed, dit wordt een gezellige lange avond!