Hoi Lindy, ik hoop niet dat je al te ongerust was. Jij was niet lekker op het moment dat Abdullah mij dringend vroeg met Vincey langs Sam te gaan. Met Sam ging het ook niet zo goed op dat ogenblik. Dat veranderde helemaal toen hij Vincey en mij zag. Vincey was helemaal stapel op Sam. Heel leuk om die twee samen aan het spelen te zien. Maar ik wilde weer op reis, het was mijn bedoeling Vincey mee te nemen. Die wilde echter niet meer bij Sam weg. Ik heb er nog even met Abdullah over gesproken. Die houd alles een beetje in de gaten terwijl Vincey bij hem logeert. Vincey is dus vlak bij jou in de buurt. Volgens Abdullah had jij iets verkeerds gegeten? Ik hoop dat je weer opgeknapt bent. Volgens Ab zou het heel goed voor je zijn om even het rijk alleen te hebben daar met je baasjes. Het toeval, wat is toeval, wilde dat Sparky in Brisbane was, aan boord van de MSC Maria Laura. Omdat ik in mijn thuisland in Rotterdam wil gaan kijken, ben ik aangemonsterd. Als je goed kijkt zie je me op de achtersteven.
Niet dat de reis naar Rotterdam ging, ik zit nu in Hong Kong. Sparky en ik zijn hier een beetje aan het passagieren,
zoals dat heet, als zijn vakantie erop zit gaan we weer met een ander schip richting Rotterdam.
Het was heel leuk aan boord, het is een enorm schip met hele leuke mensen erop. Hierbij nog een fotootje van mij met de kok. Volgens de meeste bemanningsleden is dat eigenlijk de belangrijkste man aan boord. Belangrijker dan de kapitein. Zit wel wat in, jij weet maar al te goed wat er kan gebeuren als het niet helemaal goed zit met de voedselbereiding. Deze kok kan er wat van hoor. Je kunt wel zien dat hij plezier heeft in zijn werk. In de keuken zelf mag ik niet komen, we waren hier in de pantry ge
loof ik. Waar ze de afwas en zo doen. Het bemanningsgedeelte is enorm groot. Ze hebben zelfs een lift. Die kon ik zelf bedienen, lekker want die trappen aan boord zijn niet zo fijn. En je weet dat ik graag een beetje rond mag struinen. Je ziet me rechts in een controlekamer, deed me een beetje denken aan ons onderzeese avontuur. Nou ik ben blij dat ik eindelijk weer een post heb kunnen maken. Sparky ligt lekker te snurken dus ik kon een beetje met de computer rommelen. Laat eerst maar weer eens wat van jou horen OK? Dan krijg je de volgende keer wel een Hong Kong reportage. Nou een knuffel van je Robbie, ik ga nog even met Sam en Vincey mailen.
Niet dat de reis naar Rotterdam ging, ik zit nu in Hong Kong. Sparky en ik zijn hier een beetje aan het passagieren,
zoals dat heet, als zijn vakantie erop zit gaan we weer met een ander schip richting Rotterdam.Het was heel leuk aan boord, het is een enorm schip met hele leuke mensen erop. Hierbij nog een fotootje van mij met de kok. Volgens de meeste bemanningsleden is dat eigenlijk de belangrijkste man aan boord. Belangrijker dan de kapitein. Zit wel wat in, jij weet maar al te goed wat er kan gebeuren als het niet helemaal goed zit met de voedselbereiding. Deze kok kan er wat van hoor. Je kunt wel zien dat hij plezier heeft in zijn werk. In de keuken zelf mag ik niet komen, we waren hier in de pantry ge
loof ik. Waar ze de afwas en zo doen. Het bemanningsgedeelte is enorm groot. Ze hebben zelfs een lift. Die kon ik zelf bedienen, lekker want die trappen aan boord zijn niet zo fijn. En je weet dat ik graag een beetje rond mag struinen. Je ziet me rechts in een controlekamer, deed me een beetje denken aan ons onderzeese avontuur. Nou ik ben blij dat ik eindelijk weer een post heb kunnen maken. Sparky ligt lekker te snurken dus ik kon een beetje met de computer rommelen. Laat eerst maar weer eens wat van jou horen OK? Dan krijg je de volgende keer wel een Hong Kong reportage. Nou een knuffel van je Robbie, ik ga nog even met Sam en Vincey mailen. 
No comments:
Post a Comment