Vincey heeft lol in het vliegen en zingt dat het een lust heeft. Ik zing met hem mee en kijk met een schuin oog naar Lindy. Ik zie de gedachten door haar hoofd razen. Het is duidelijk dat ze blij is naar huis te gaan. Ik vindt het ook leuk om naar haar huis te gaan. Maar ik denk toch dat ik na een tijdje weer op reis wil.
Ik zou Sparky ook wel weer eens willen zien. Weer een poosje rondvaren op zo'n groot schip, heerlijk. Zal ook wel wat voor Vincey zijn. Toch maar eens voorzichtig over praten met Lindy. Voorlopig gaan we Lindy's thuisbasis maar eens verkennen.
Onder ons verglijdt het landschap. We zitten weer boven land. Geen idee hoe ver het nog is. Lindy gaat verzitten en kijkt naar beneden: "Hee ho stop! Remmen! Rob remmen! Zie je die jongen daar? Dat is de pup van m'n baasjes. Daar moeten we zijn! Leuk dat-ie er is! Hij weet altijd leuke spelletjes." Dat gaat snel, ik zie hem nog net in de verte. Draaien dan maar weer. Kan dus niet alles aan Abdullah overlaten, moet er zelf wel mijn hoofd bijhouden. We zijn nu wel een flink stuk doorgeschoten. Misschien wilde Ab ons eerst bij Sam langssturen. Dat hebben we dan nu overruled, wa
nt we draaien. Hee, ik begin nu al een beetje Engelse kreten op te pikken. Zal wel nodig zijn. Nu zitten we weer in de buurt van die tuin. Ik zie hem niet meer. Over die huizen heen maar dan. Zie ik hem daar nu? Volgens mij heeft hij nu een andere broek aan. Lin? "Ja dat is 'm en Stu zit bij zijn motor. Wauw, kan ik eindelijk meerijden. Kicken!" "Wie is dat meisje dan Lindy?" "Zal wel een vriendinnetje van Jake zijn, geen idee eigenlijk en Michelle zet ons al op de foto." Nu heb ik even alle aandacht nodig bij de landing. Hopeloos ouderwets land zeg, al die draden in de lucht. Linke soep hoor. Nou daar gaan we dan.
No comments:
Post a Comment