Naar het strand!

Op naar het strand. Dat zal Sophie geruststellen. Maar eens even koers zetten naar Fraser Island. Mooi strand daar. Voor Sophie zich realiseert wat er gebeurt zijn we al geland. Jake laat zich onmiddellijk van het kleed rollen om in de zon te gaan bakken. Sophie staat meteen op en rent naar het water. Even de spieren losgooien zeg maar. Ik ren met haar mee. Maar blijf nog even uit het water.
Als ze terug komt lopen uit het heldere water staat er een jong meisje met een grote stok bij het water. Jammer, die is te groot om weg te gooien. Ze snappen geloof ik niet helemaal wat ik bedoel. Ach, het is ook te warm om je echt druk te maken.
Het zal de jeugd zijn, die zijn altijd wat meer op zichzelf gericht. We zoeken Jake maar weer op. Het is best druk op het strand. Maar ik zie welgeteld 1 dingo. Dus ik kan Lindy vertellen dat het met dat Dingo-strand wel meevalt. De mensen zoeken toenadering tot de dingo maar deze blijft op een afstand. Daar ligt Jake te luieren. 'We zijn geloof ik wel ver van huis Robbie?' mompelt Jake. Ik ga veelbetekenend op het kleed staan. Wat dichter bij Brisbane is vast ook wel een strand. En met een magic carpet ride sta je er zo. Jake en Soof hebben nog even een discussie, met als uitkomst dat ze plaats nemen op het kleed. Onmiddellijk kiezen we het luchtruim, mensen in verwarring achterlatend. Voorbij trekken de landschappen weer. Ik zie Jake denken dat het geografisch niet klopt allemaal. Tja, dan had zo'n tochtje ook niet gekund voor het eten. Nu kunnen we zelfs nog even een ander strand opzoeken. Voor de barbeque moesten toch nog inkopen gedaan worden. En niet door Jake of Sophie want die heb ik 'ontvoerd'. Benieuwd wat Stu tegen Michelle heeft gezegd. Vast niet dat 'ie ons heeft zien vliegen.
Wie ons wel wil zien vliegen moet maar even op het kleine fotootje klikken. Dan zie je ons arriveren op het strand van de Gold Coast. Ook hier kijken de mensen even vreemd op en doen vervolgens of ze niets bijzonder hebben gezien. 'Kijk mam, daar ligt het tapijt'. 'Nee joh, het was een vlieger' en daarmee was de kous af voor mam. 'Jammer dat ik geen bikini bij me heb', zegt Sophie. ja, dat soort praktische dingen had ik niet aan gedacht. Dan herinner ik me dat Abdullah gezegd heeft dat alles wat ik op een bepaald moment nodig heb gewoon uit het karafje zal komen. Niet geschoten is altijd mis, ik keer het karafje om en... zie daar, er komt een groot badlaken tevoorschijn, maar ook de gewenste bikini. 'Nou ja, Jake', zie je dat? 'Hoe kan dat nou?'. 'Dat moet je je niet afvragen joh. trek nou maar aan', zegt Jake. Dit terwijl hij galant het badlaken om haar heen slaat zodat ze de bikini kan aantrekken , niet gestoord door nieuwsgierige blikken. 'Cool Robbie', zegt Sophie. Ze klinkt als een Australische en aait me over de bol. Ik ga lekker bij haar op het badlaken zitten. Nog even genieten en dan op naar de barbeque. Hoever zouden ze daarmee zijn? Het vlees zal wel gehaald zijn, inmiddels. Met een beetje geluk hebben ze ook aan de hondjes gedacht. Dat houtskool gedoe hoeft van ons niet zo. Maar als ze dat nou leuk vinden. We zijn toch niet allemaal hetzelfde, denk ik dan altijd maar. Hoe zou het met Lindy en Vincey zijn? Als ze zich maar niet ongerust maken.