Hoi Lindy, wat een goed idee van jou! Zoals je kunt zien heb ik een plekje op een zeeboot weten te vinden. Dat was nog een hele toestand. Naar de haven was een makkie. Mijn baasje werkt tenslotte in de haven van Rotterdam. Het moest wel stiekem natuurlijk. Ze zullen me wel kwijt zijn nu, maar ze weten ons blogadres dus kunnen ze me (een beetje) volgen.
Als ik het had gevraagd hadden ze me nooit laten gaan. Maar als zij op vakantie gaan mag ik ook niet mee en ik heb ook zo mijn rechten. In het woongedeelte van het schip staan genoeg computers. Alleen die waar ik mijn blog op bij kan houden heeft alleen in en rond de havens internetverbinding. Dus het posten duurt af en toe wat langer. Wel kon ik uitvinden waar de reis van dit schip naar toe gaat. Helaas is dat niet naar Colombia, maar met wat surfwerk op het net kan ik wel uitvinden op welk schip ik waar en wanneer moet overstappen. Spannend hé? Over een dag of zeven komt dit schip aan in Brisbane. Kunnen we elkaar daar nog even ontmoeten? Het schip blijft twaalf uur binnen. Misschien kan jij me dan helpen om aan mijn houding te werken. Daar kom ik nu even niet aan toe. Ik heb mijn navigatieperikelen en ik ben tenslotte verstekeling dus ik moet voorzichtig zijn. Ik was wel gevonden door een matroos maar die heeft zelf thuis ook een hond, dus werden we al gauw vrienden. Hij zorgt dat ik te eten en te drinken krijg, dat is wel erg fijn. Dat schip is groot, joh. Je vroeg nog hoe het met de formatie ging, je snapt dat ik daar even niet meer aan denk. Ik moet mijn koppie erbij houden anders zal ik Agaat nooit vinden. Ik hoop weer snel wat van je te horen Lindy! Iedereen de groetjes en tot gauw!
Een knuffel van Robbie
No comments:
Post a Comment