Ha die Lindy, eindelijk kreeg ik weer een mailtje van je. Jij had het druk zeg. Benieuwd of ik alles nog ga horen van je. Volgens mij heb je niet eens mijn avonturen gelezen. Nou ik ben weer aan boord hoor. Na een afscheid van Sparky, compleet met feestmaal, ging ik aan boord met... Sparky!
Malle gewoontes hebben die zeelui. Ze noemen elke radio-officier gewoon Sparky. Dat ze dat niet verwarrend vinden, maar och er zijn ook mensen die ons altijd de hond noemen.
De veiligheidsmaatregelen zijn hier aan boord nog strenger, zoals je op de foto links ziet. Hier moet ik aan dek weer een helm op. Raar gevoel, maar het went.
Wat ik zeggen wilde, we zijn nu onderweg naar Torres Strait. Dat is al aardig in de buurt van jou, denk ik. Je begrijpt niet hoe ze daar de haven kunnen vinden. Het zijn wel 274 eilanden daar. Knap hoor. Heb je geen zin om me daar tegemoet te komen? Dan stuur ik het tapijt naar jou toe. Hoef je er alleen maar op te gaan liggen en kom je vanzelf naar me toe. Kunnen we daar nog een beetje eilandhoppen. Hier kwam ik niet uit mezelf op hoor! Dit zag ik in een droom waarin ook Abdullah voorkwam. Hij liet me zien hoe dat allemaal moet. Ik heb in de haven voor we vertrokken ook nog even geoefend. Waren er drie mensen bij e
en ander schip de achtersteven aan het schilderen. Ze hadden me niet eens in de gaten! Kijk maar eens goed! Klik op de foto en kijk achter de touwladder.Dinsdagmiddag om 16.00 uur komen we aan in de haven van Torres Strait. Laat me even weten als je het aandurft. Dan kan ik het tapijt op tijd sturen. Abdullah helpt je de eerste keer wel op weg. Dat werkt heel geruststellend hoor! En dan zijn we mooi toch al weer wat eerder bij elkaar! Lekker vakantie vieren! En met zo'n tapijt is de reis helemaal niet vermoeiend. Ik kan straks ook heel handig het tapijt inzetten om Agaat op te zoeken. Maar eerst gaan wij samen een beetje pret maken! En jij hebt geloof ik nog een heel trainingsprogramma voor me? Nou Lindy, tot zo!!!
No comments:
Post a Comment