Een hondenleven is vakantie

Hoi Robbie,

Daar ben ik weer. Het kwam goed uit dat ik m'n botten ging sorteren na m'n laatste post want de volgende morgen vroeg vertrokken we opeens. Zoals ik al eerder zei je wordt weinig betrokken bij besluitvorming als gezinshond zijnde. Ik kwam met m'n allersappigste en grootste bot aan bij de auto en toen werd het uit m'n bek gehaald. Ze zouden wel een pakje van die varkenshuidennepbotjes meenemen. Alsof ik daarmee aan kan komen bij Roly! Heb je z'n maat gezien? Die steekt-ie zo in z'n holle kies! Nou ja de volgende keer zal ik het met twee botten proberen; een grote en een iets kleinere, kijken of ze dat begrijpen.
Met dat mensenbegripsvermogen tob jij dus ook nog al? Maar bij jou pakt het in ieder geval in een voordeel uit want je krijgt tenminste wat lekkers toegestopt. Ik snap dat ook wel een beetje van die mensen hoor. Met die band om je nek zie je er nog koddiger uit. Als je dan ook nog een brilletje op hebt, zal je helemaal onweerstaanbaar voor ze zijn. Kijk wel uit dat je niet te vet wordt he? Want op dat schip zal er weinig van rennen komen. Ik zet wel vast een straf trainingsschema voor je op want als je bij Agaat aankomt moet je wel een mooi 'sixpack' hebben zitten.
We zijn vandaag teruggekomen van ons reisje naar Roly. Hij woont vier of vijf uur reizen hiervandaan. Over de grens in New South Wales. Heerlijk met m'n kop in de wind. Daar koel je vanaf hoor maar dan krijgen de bazen het weer te warm en moet het raampje dicht en doen ze de airconditioning aan. Dan slaap ik maar een oortje op de achterbank.
Die rode motorfiets wil m'n baas kopen maar het is nog even uitgesteld, dus als het meezit en je blijft lang genoeg dan mag je vast ook wel voorop. Probeer in ieder geval die brillen maar te ritselen. Eentje is ook wel genoeg want we kunnen toch niet tegelijk. Wel jammer. Roly gaat nooit voorop, zei-ie, z'n baas vindt dat niet veilig. Maar verder heeft-ie wel een leuke baas hoor behalve dat hij overal de hekken dicht doet van de veranda en de tuin zodat Roly, en ik in dit geval natuurlijk, niet weg kunnen lopen maar we zagen onze kans schoon toen onze bazen terugkwamen van een tochtje op de motorfietsen. Ze begonnen gelijk honderuit te praten met de baasjes. Het hek stond nog op een kier dus wij ervan tussen. Tja met zo'n strand als je voortuin wat wil je? Al gauw kwam Roly z'n baas ons zoeken met Roly z'n riem en twee ballen. Hij was niet boos. We hebben leuk een poosje balletje apporteren gespeeld. Maar ook Roly z'n baas begrijpt de lol daar niet van. Dan breng je de bal terug en ren je de andere kant op van waar hij heen gaat gooien, zovan: apporteer jij nou eens en kijk hoe leuk dat is! Mooi niet hoor. Ook hij dacht dat we domme honden waren. Tja wij honden kunnen moeilijk ballen gooien. Als we dat konden dan zouden die mensen ons spel beter begrijpen misschien. Toen we honger kregen zijn we weer huiswaarts gekeerd en heeft Roly fier z'n riem in z'n bek naar huis gedragen.
Mijn bazen hebben het nu over een reisje naar Charleville. Dat is lekker rood Queensland outback gebied. Daar liggen een paar van m'n roots als rechtgeaarde huisdingo zijnde. Maar het kan ook Inverell worden. Een stuk koeler daar in het binnenland van NSW. Ik wacht maar af. Ik ben dol op tochtjes.
Je ziet Robbie, ik ben een vakantiehond dus reken jij maar dat ik wel uitkijk naar onze vakantie hier! Pas jij wel op dat je niet teveel werkhond wordt met al dat regelen van je reisverbindingen? Maak je geen zorgen dat ik mogelijk weg ben als jij aankomt. De tochtjes met m'n bazen duren nooit langer dan een dag of vier. Je zoekt gewoon die plek op bij de haven die ik je een paar posten geleden heb laten zien en voor de rest volg je je neus naar m'n huis. Je kent m'n geur toch nog wel?
Ik moet gaan. Het baasje roept om balletje te gaan gooien op het veld bij de mangrove. Kijken of het vandaag lukt om haar iets bij te brengen.

Tot gauw weer!

Lindy uit AU