Duikvlucht Yellow submarine

Daar zwem ik dan weer. Prachtig is het hier onder water. Maar echt genieten doe ik er niet van. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik totaal verkeerd bezig ben. Ik weet ook wel dat ik fout zit natuurlijk. Op de een of andere manier had ik daar nooit zo'n moeite mee. Maar door alle gebeurtenissen van de laatste tijd ga je toch wat meer nadenken. Ik heb een hekel aan geweld en die richting wordt ik steeds meer opgeduwd. Zoals laatst in die hut in het bos. Tijdens die ruzie kreeg ik steeds meer zin om hier allemaal mee te stoppen. Maar hoe.
Het gekke was dat ik zelfs dacht mijn hondje van vroeger voor het raam gezien te hebben. Arme Robbie, die leeft allang niet meer. Kan natuurlijk ook helemaal niet dat ik die zag. Hij is tenslotte al achttien jaar dood.
Ooh, wel even zorgen dat ik bij Jack in de buurt blijf. Je wordt langzamer van dat denken. Maar dat kun je ook niet even uitzetten. Vreemde droom was dat weer vannacht. We hadden die parel eindelijk gevonden en meegesleept. Bleek het de oorzaak te zijn van een enorme tsunami. Jack vond het onzin. Ik weet het nog niet zo net. Normaal onthoud ik mijn dromen nooit. En dit was griezelig echt allemaal. Maar ja, Jack wil zo snel mogelijk cashen en wegwezen. We moeten daarmee die gasten nog afkopen. Die hadden ook geïnvesteerd in het jacht en de duikspullen. Jack weet wel dat we daar niet onderuit komen. Was ik maar boswachter geworden. Maar ja, altijd de gemakkelijkste weg gekozen. Zo kom je steeds dieper in de ellende. Prachtig is het hier, dat moet toch eigenlijk wel zo blijven. Ik moet ook steeds aan die andere droom denken. Een Aziatische man die me bezweert dat het nog niet te laat is om mijn leven op het goede spoor te zetten. Als dat toch eens waar was.
Hee, wat komt daar aangezwommen? Het is iemand in een duikerspak, maar wat een vreemde kleine maat. Het komt mijn kant op. Robbie? Waak ik of droom ik? Volgens mij wil hij dat ik achter hem aan kom. Maar ik zal Jack moeten volgen. Waar is die gebleven trouwens? Daar komt hij al teruggezwommen. Maar wat doet hij nou? Hij maakt aanstalten om op Robbie te schieten. Ik gebaar naar hem dat hij niet moet schieten. Die hond heeft geen kwaad in de zin, dus dat lijkt me onzin. Jack gebaart dat ik bij hem weg moet zwemmen. Maar dat vertik ik. Ik laat hem echt niet op die hond schieten. Het kan mijn Robbie helemaal niet zijn, maar wie het ook is, schieten is uitgesloten. Toch gaat Jack door met zijn voorbereidingen om te schieten, ook als ik voor de hond ga zwemmen. Hij is blijkbaar bereid elke prijs te betalen voor zijn toekomstige rijkdom. Hij heeft er zo te zien ook geen moeite mee om op mij te schieten. Wat moet ik doen? Hij doet een poging om op de hond te mikken. Zal ik hem maar in zijn been schieten? Ik heb net nog een paar haaien gezien. Die zijn dan zo hier. Maar als hij die hond schiet komen ze toch ook. Bloed is bloed. Ze zeggen dat dat onzin is, maar wie verteld dat die haaien als ze er wél op af komen? Ik vraag me af wat Lee aan het doen is boven. Op het trekken aan de lijn krijg ik geen reactie. Wat hoor ik nu toch voor een vreemd geluid? Het wordt steeds luider. Er nadert iets dat is duidelijk. Ik zie iets geels aankomen. Het lijkt wel een minisubmarine. Dit loopt echt volledig uit de klauwen. Jack raakt nu echt in paniek, legt aan en schiet. Het projectiel gaat richting Robbie maar verandert als een boemerang van richting. Jack wordt in zijn been geraakt. De minisubmarine komt snel dichterbij. Verrek, dat is die man uit mijn droom! En wat zie ik nou? Twee andere honden zitten erbij. Ik wordt gek! Zo te zien een Dingo en die andere lijkt me een puppie toe. Ik zie er wat vreemds aan. Maar Jack, waar is Jack? Ik draai me om en zie hem met een blik van ontzetting in zijn ogen in een enorme haai verdwijnen. Dit kan niet gebeuren, dit kan niet waar zijn. Kunnen ze niet iets doen in die minisubmarine? Ik wordt licht in mijn hoofd en krijg het steeds benauwder. Is mijn zuurstof op? Ben ik te diep gegaan? Ik, ik.....