Actie!

Ik kom bij van een hoop gekrakeel en de weeige zoete geur in m'n neus verandert in een vislucht. 'Moet je kijken! Hoe kan dat nou?' hoor ik de mannen roepen, 'Waar komt al die vis opeens vandaan?' Maar ze nemen geen tijd om dat te onderzoeken, meteen gaan ze aan de slag om een vuurtje te bouwen en de vis te roosteren. Robbie begint een onsamenhangend verhaal over een grote parel en een ketting die wij moeten redden. En iets over vechtende mannen met vuur in een hut. Dan zijn er nog Manitouba en Anne in een woud. De vis moet Ab voor gezorgd hebben denkt hij omdat het ook duidelijk Ab geweest moet zijn die me mijn superkracht gaf. Ik vraag me af waar hij geweest is in de tussentijd. Zulke wouden waar hij het over heeft hebben Vincey en ik niet gezien op onze tochten over de eilanden. Nou ja het zal wel. Ik heb er allemaal een beetje genoeg van. Als we dan iets op moeten lossen dan moeten we dat maar snel doen want ik wil naar huis. We kunnen daar vandaan nog wel tochtjes maken maar ik wil contact maken met de thuisbasis. Ik hou wel van m'n huiselijke geregelde leven. Daar ben ik huisdingo voor tenslotte. Ik vraag nog aan Robbie hoe hij nu over Agaat denkt, of de vonk uit z'n liefdesovertuiging voor haar verdwenen is. Hij gaat er niet op in. Hij vindt dat we slapen moeten en een paar dagen de tijd nemen. De mannen zijn ook alweer vertrokken. De zon begon te heet te worden voor ze zeiden ze. Ik doe maar alsof ik slaap want kleine Vince ligt net lekker tegen me aan te knorren na z'n vismaal. Ik voel me ook wel moe maar m'n kop is niet rustig. Vince en ik zijn hier al een poos. Het is gezellig hier maar het is niet thuis. Rob moest toch al die boten halen? Nou dat lukt allang niet meer volgens mij. Maar waarom zou hij ook met al die magie in dat karafje om z'n nek? Als hij straks wakker wordt moet ik maar over het vliegende tapijt beginnen. Behalve m'n bazen weet ik zeker dat de halve hondenbevolking rond Wynnum zich af zit te vragen waar we gebleven zijn. Die trouwe viervoeters waren ik weet niet wat aan het organiseren voor de aankomst van Robbie en weg vlieg ik op een kleedje dat opeens aan kwam zweven. Daardoor heb ik wel op een makkelijke manier Vincey kunnen adopteren. Hoe zouden ze dat vinden thuis als ik opeens met een pup aan kom zetten? En dan met Robbie ook nog! Reken maar dat er flink gerikketikt gaat worden op de computer over en weer. M'n baas pakt waarschijnlijk meteen de telefoon. Nou hoelang zou ik moeten wachten tot ze wakker worden? Rob wil een luierdag en morgen pas aan de slag. En dan nog op het gemakkie. Dat duurt me veel te lang. Als ik nou eens dat karafje van Rob z'n nek haal en open maak? Behoedzaam probeer ik onder z'n kin te komen. Hij gromt wat en z'n oogleden gaan heel even half open. 'Ben jij het?' piept hij en snort weer verder. Ik moet even kracht zetten en hebbes het komt los. Nou open maken die boel. Wat een gefrunnik het is allemaal zo klein en ik moet het allemaal wel heel houden. Vincey wordt wakker van m'n gebeweeg. 'Hier' zeg ik 'hou jij het eind van de karaf in je bek dan probeer ik de stop eraf te krijgen.' Nou dat gaat makkelijk gelukkig. Krachtig beestje die Vince maar dat zal ook wel aan z'n ras liggen. 'Schudden Vince' zeg ik, 'kijken wat eruit komt.' Een minitapijtje, een knikker wat die parel wel zal zijn, en een berg brokjes. Nou die brokjes zaten we niet op te wachten na de vis. Ik hou toch al niet van brokjes. Vince wil er wel een proberen. 'Knaagt lekker' zegt hij. Ach z'n bek is nog klein en zoveel brokjes zal hij nog niet gegeten hebben in z'n leven. Ik rol het mini tapijtje uit met m'n neus en zodra ik het gladgestreken heb groeit het tot de maat waarin ik het eerder gezien heb. 'O leuk' zegt Vince 'gaan we weer vliegen?' 'Dat weet ik nog niet' antwoord ik, 'we moeten hier eerst nog iets regelen geloof ik en ik probeer er een beetje vaart achter te zetten.' 'Wat dan? Gaan we varen?' roept hij. Ik maan hem tot stilte en hij rent naar een bosje achter het strand. Geschrokken komt hij al snel weer terug rennen. 'Er staan daar een paar rare flimfen in een vreemd stuk bos!' 'Mooi' zeg ik en por Robbie in z'n zij. 'Feeen of nimfen?' vraag ik. 'Hoe weet je dat?' vraagt hij verbouwereerd. 'Och' grom ik. 'Allebei' roept Vincey z'n opwinding weer de overhand nemend 'ze praten wel aardig maar doen heel streng en vragen naar Robbie en jou!' Ik por Robbie nog een keer. Hij wil zich op z'n rug draaien, wie weet wat hij droomt, en rolt bijna op het tapijt. In een impuls grijp ik hem bij z'n staart. Stel je voor dat hij nu net nog even weg vliegt! In een oogwenk staat hij op alle vier z'n poten. Nog een beetje lodderig gromt hij: 'Waarom deed je dat?' 'Kom op' zeg ik 'er staan flimfen daar in een vreemd stuk bos op ons te wachten en ik laat je niet even door een onverhoedse beweging met een tapijt de andere kant op vertrekken.' 'Flimfen' hobbelt hij achter ons aan 'wat zijn dat nou weer?